MVO in de retail: adel verplicht

Het is bekend dat de retail in veel ketens vaak een zeer dominante rol speelt. De retail staat van alle schakels in de keten het dichtst bij de consument. Onder het motto ‘wie betaalt, bepaalt’ hebben retailers een grote invloed op het aanbod en de prijzen van consumentenproducten. Dat is zeker ook het geval in de levensmiddelensector. Daar krijgen primaire producenten, zowel uit verre landen als uit Nederland, vaak maar een fractie  van de prijs die de consument betaalt.

Heel voorzichtig zien we enige verandering. Zo blijkt Albert Heijn bereid voor vleesproducten met extra aandacht voor dierenwelzijn een hogere prijs te betalen dan voor vlees dat is bestemd voor de kiloknaller. En biologische en streekproducten verwerven geleidelijk aan een steeds betere positie in het assortiment van de supermarkt. En ook op andere fronten, zoals het verduurzamen van huismerken, energiebesparing en de inzet van mensen met een arbeidsbeperking is merkbaar dat MVO in de retail aan een opmars bezig is. Tot zover de waardering.

Als we kijken naar de urgentie van veel duurzaamheidsvraagstukken en als we de Nederlandse retail vergelijken met diverse buitenlandse voorbeelden dan blijkt dat onze supermarkten absoluut nog geen MVO-koplopers zijn. En dat zou eigenlijk wel verwacht mogen worden van partijen die zo dicht bij de consument staan en die dus alleen al daarom een grote maatschappelijke verantwoordelijkheid dragen. Adel verplicht.

Een illustratie van deze ‘underperformance’ vinden we in de recent verschenen transparantiebenchmark 2010 van het ministerie van EL&I. Uit dit jaarlijkse onderzoek blijkt dat de retail (food en non food samen) op veel MVO-dimensies ver achter blijft bij andere Nederlandse sectoren. Zo scoort de sector voedsel en drankfabrikanten bijna het dubbele aantal punten van de sector food en non food retail. Overigens behaalt ook de voedselsector hiermee nog niet eens een voldoende op deze ranglijst.

Voorts valt op dat veel retailbedrijven überhaupt niet meedoen aan het leveren van gegevens aan deze benchmark. Men vindt transparantie en daarmee MVO blijkbaar niet belangrijk genoeg. Slechts Ahold behaalt in deze sector een ruime voldoende. De overige foodretailers scoren zwaar onvoldoende of leveren geen gegevens. Onderzoek van Rank a Brand naar aanleiding van de door de Tweede Kamer aangenomen motie ‘Eerlijke Supermarkten’ bevestigt dit beeld. Een dergelijke houding past absoluut niet bij de dominante positie van de retail in de keten van voedsel en drank. Dominantie vraagt om transparantie, vooral bij partijen die hun toeleveranciers steeds meer het MVO-hemd van het lijf vragen.

Willem Lageweg

 

Nog geen reacties.

Laat een reactie achter