Springtij 2012: Hoop, angst, onvermogen én ambitie

“Springtij 2012 was weer een prachtige catwalk van veel duurzame ambitie en talent. Met zoveel power is er hoop op de hoogst noodzakelijke versnelling op het gebied van duurzaamheid,” zegt Willem Lageweg, directeur van MVO Nederland en een van de sprekers op Springtij 2012.

Na 2 succesvolle edities werd ook dit jaar op Terschelling Springtij, hét nationale forum voor duurzaamheid, georganiseerd. Weg van het vasteland en op bijzondere buitenlocaties gingen ca. 250 aanwezigen met elkaar in debat. Er werd uitgebreid gesproken over de stand van zaken en de plannen rondom klimaat, biodiversiteit, energie, voedsel, economie en leiderschap. Onder de aanwezigen bevonden zich vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven, overheid, wetenschap en maatschappelijke organisaties.

Catwalk van ambitie en talent

Lageweg noemt Springtij 2012 een festival van hoop, angst, onvermogen en ambitie. Een voorbeeld van duurzame ambitie is Gunther Pauli met zijn lezing over the blue economy. Ook de frisse energie van de jongere generatie geeft hoop. Zo riepen NJR-vertegenwoordigers Ralien Bekkers en Liset Meddens op om minder te praten, en meer te doen om duurzaamheid op de politieke agenda te zetten.

Sombere geluiden

Er waren ook sombere geluiden. Poolreizigster Bernice Notenboom toonde met haar lezing over 9 kritieke climate tipping points op indringende wijze aan dat de klimaatverandering in hoog tempo haar tol eist. Steeds meer ecosystemen kunnen niet meer mee groeien met onze ongebreidelde consumptiedrang.

Dreigende cijfers over klimaatverandering en grondstoffenschaarste werden ook gepresenteerd door KPMG die hierover het rapport ‘Expect the unexpected’ heeft opgesteld. Vooral in de opkomende markten is er sprake van een groeiende middenklasse die in de toekomst steeds meer gaat consumeren. De toenemende consumptie zal volgens KPMG onvermijdelijk gepaard gaan met een grotere uitstoot van CO2 en verdere aantasting van de biodiversiteit.

Urgentie voor duurzaamheid

Zolang duurzaamheid niet hoog op de publieke agenda staat, zullen politici de noodzakelijke ‘impopulaire’ maatregelen uit de weggaan. Nogmaals werd op Springtij duidelijk dat de bevolking en veel beleidsmakers zich onvoldoende bewust zijn van de urgentie voor duurzaamheid. Voor sommige van de 9 climate tipping points is het zelfs al te laat. Het smelten van permafrost en Arctisch ijs kan niet meer voorkomen worden. “De duurzaamheidswereld moet minder mediteren en zich meer gaan richten op impact en macht. De urgentie dwingt daartoe. Samenwerking tussen partijen die normaal gesproken recht tegenover elkaar staan is noodzakelijk,” aldus Lageweg.

Onvermogen

Teveel partijen in de wereld van duurzaamheid zijn echter met hun eigen ding bezig. Ook de manier van communiceren en het beter framen van duurzaamheidsthema’s zijn belangrijk. Het gaat niet om het gelijk hebben, maar om het gelijk krijgen. Dit betekent niet alleen denken in cijfers en alarmistische rapporten, die toch niet worden begrepen of geaccepteerd. We moeten onze kennis en boodschappen beter verbinden met belangen en zorgen van mensen en partijen die vanuit andere paradigma’s leven dan de milieubeweging. Dat vraagt om veel vernieuwing in de communicatie.

Mogelijke oplossingen

De grootste dynamiek voor duurzaamheid ligt nu bij het bedrijfsleven. Verwacht wordt dat die trend zich verder zal doorzetten. Voorbeelden van Unilever en Puma geven hoop. Maar de overall conclusie van Springtij was dat de overheid dit proces beter moet faciliteren. Lageweg: “Veel sprekers op Springtij vonden dat er veel meer druk op de overheid moet komen. Voor duurzaamheid zijn ook regulering en handhaving nodig. Een zeer belangrijk thema is het principe dat de vervuiler moet betalen, en wel zo direct mogelijk. Daarvoor moeten de externe kosten voor milieu en andere bijeffecten sneller en harder worden doorberekend in de prijs van alle producten. En daarin heeft de overheid een cruciale rol.”

Hoop

De creativiteit en de ambitie van de aanwezigen op Springtij zijn een belangrijke inspiratiebron om met nog meer verve aan de slag te gaan. Daarmee was Terschelling ook deze keer een eiland van hoop. Lageweg: “Hoewel de wetenschappelijke analyses een slecht vooruitzicht bieden, bestaat er veel enthousiasme en daadkracht om de problemen aan te pakken. Het gaat er nu om dat we onze cirkel van invloed verder uitbreiden en ook bruggen gaan slaan naar mensen en partijen die een andere kijk op de wereld hebben. Daar ligt de grootste uitdaging voor de komende periode.”

Verslag van Springtij 2012 zoals verschenen op de website van MVO Nederland

Nog geen reacties.

Laat een reactie achter