Samburu

Jonge Samburu in 2009

Deze foto stamt uit 2009, het is tegenwoordig nog aanzienlijk dorrer.

De Samburu zijn een laaggeletterde nomadenstam in het afgelegen noorden van Kenia. De Samburu leven van hun vee en hebben nauwelijks persoonlijke bezittingen. Hun regio wordt de afgelopen jaren sterk geteisterd door aanhoudende droogte. Er valt steeds minder regen en de prijzen voor voedsel stijgen met de dag.

SEED Samburu is een stichting die zich met veel verve inzet om de levensomstandigheden van deze kleine maar trotse stam te verbeteren. De stichting wordt gerund door een vijftal lokale mensen en de Nederlandse Miriam Winkel die al een aantal jaren in de regio woont.

SEED Samburu zorgt ervoor dat scholen worden gebouwd, dat leraren worden aangesteld, dat de gezondheidsvoorlichting – onder andere over hiv/aids –  wordt opgepakt, dat er waterputten worden geslagen, dat er nieuwe economische activiteiten worden opgestart en dat er transport komt om de producten naar de stad te vervoeren.

Voor meer informatie zie bijgaande nieuwsbrief waarin verslag wordt gedaan van de actuele situatie. Zie ook www.seedsamburu.com.

Bijdragen kunt u storten op de rekening van Stichting SEED Support NL in Soest: 113348533

2 reacties op “Samburu”

  1. Geert Schuite
    4 augustus 2011 bij 15:51 #

    Willem, veel sterkte en moed daar! Ik ben erg benieuwd naar je bevindingen, en met name in de manier waarop in die schrijnende situatie nog plaats is om met ‘people, planet, en profit’ bezig te zijn. Op het grensvlak van maatschappelijk verantwoord ondernemen en noodhulp. Ik werk met financiële instellingen in ontwikkelingslanden (met name microfinance banken) aan hun ‘triple bottom line’ en het is soms lastig om niet cynisch te worden, dat wil zeggen: je bezig houden met milieu en werkomstandigheden, terwijl de mensen in ‘survival-mood’ zijn en wel iets anders aan hun hoofd hebben dan de triple bottom line. Een dilemma! Hoe zie jij dit?

    • Willem Lageweg
      9 augustus 2011 bij 10:32 #

      Dilemma’s tussen people, planet en profit zijn in landen als Kenia nog indringender dan in het ‘rijke’ westen. Mijn ervaring is dat oude tradities en values vaak goed aansluiten bij moderne opvattingen inzake MVO en duurzaamheid. Toch moeten wij uit het westen willen begrijpen dat primaire en vaak hele elementaire basisbehoeften zoals eten en inkomen voor arme mensen, zeker in noodsituaties als nu in Afrika, soms zwaarder wegen dan milieuvraagstukken voor de langere termijn. We moeten onze dialoog hierover met hen natuurlijk voortzetten maar laten we vooral eerst onze eigen footprint verlagen. Dat heeft meer impact dan een kleine tijdelijke verhoging van footprint van de allerarmsten.

Laat een reactie achter