Frank van der Linde noemt maatschappelijk verantwoord ondernemen (mvo) een farce  (FD 6 mei). De aanleiding voor zijn ongenuanceerde stelling is het instorten van een kledingfabriek in Bangladesh waarbij vele doden te betreuren waren. Van der Linde roept op tot vergaande wetgeving om bedrijven te dwingen tot een grotere verantwoordelijkheid voor de productieomstandigheden in hun ketens.

Hij miskent de enorme maatschappelijke en milieuwinst die van mvo het gevolg is. Door vrijwillige bijdragen aan onderwerpen als CO2-reductie, armoedebestrijding, arbeidsomstandigheden en persoonlijke ontplooiing zorgt een sterk groeiend aantal bedrijven voor gestage vooruitgang op sociaal en ecologisch gebied, ook in ontwikkelingslanden. Die ontwikkeling is, onder de naam mvo, nog maar net op gang gekomen.

Het is in ieders belang deze trend niet af te doen als een farce. Bij mvo gelden zowel economische als ethische motieven. Beide drijfveren stimuleren tot het nemen van meer verantwoordelijkheid. Koplopers als Unilever en C&A en tal van mkb-bedrijven laten al goede en soms indrukwekkende resultaten zien. Dit proces kan en moet sneller, maar waar gras niet sneller gaat groeien door er hard aan te trekken maar wel door te zorgen voor een goede bemesting, daar zal mvo eerder aan impact winnen door positieve prikkels van klanten en overheden dan van simpele maar vaak niet effectieve wetgeving.

Deze ingezonden brief verscheen op 8 mei 2013 op de opiniepagina van Het Financieele Dagblad